De arts-patiënt-google-relatie

Heel onhandig hoor; ook de assistente van mijn huisarts heeft me wel eens verzocht tussen 11 uur ’s morgens en 3 uur ’s middags stand-by te zijn, omdat de huisarts kon bellen over zoiets futiels als de uitslag van mijn schildklierfunctie. Weet u wat ik in die 4 uur allemaal aan het doen ben? Ik kan toch niet continu naast mijn telefoon gaan zitten wachten tot die beste man belt, als hij überhaupt al belt. Hopeloos ouderwets allemaal.

Anyway, waar ik dus voor kom is een sterilisatie, niet zo een waarbij je onder narcose moet, nee, mijn beste vriendinnetje heeft laatst haar eileiders laten pluggen met van die veertjes. Gewoon even tussendoor, in haar lunchpauze! Dat sprak me meteen enorm aan.

Ik ben inmiddels 42, heb een schat van een man maar 2 draken van pubers dus no way dat daar nog een kleintje bijkomt. Sowieso, alleen de gedachte al om weer terug te moeten naar die luiers doet me wankelen op mijn benen.

Zou wat zijn zeg, begint eindelijk dat glazen plafond in mijn carrière wat barsten te vertonen, zou ik weer 3 stappen teruggeworpen worden. Dat gaan we dus niet doen dokter.

Enfin, u liep al wat uit dus inmiddels heb ik nog een minuut of 7 voor u om een en ander aan noodzakelijk kwaad te regelen dus zeg het maar: wat moeten we nog doen?”

Pas op de plaats en uitleg
Nog even bijkomend van dit wat ongebruikelijke begin van een consult leg ik patiënte uit hoe de procedure in elkaar steekt en de mogelijke complicaties die erbij kunnen optreden, bespreek ik pro forma de alternatieven, stel wat aanvullende gezondheidsvragen en doe een gynaecologisch onderzoek om geen onverwachte afwijkingen te missen.

Vervolgens meld ik dat een sterilisatie voor de vrouw niet in het basispakket zit, maar dat er aanvullende verzekeringen zijn die dit wel tot een bepaald bedrag vergoeden. Ik adviseer haar met haar zorgverzekeraar te overleggen en noem de prijs van de behandeling in ons ziekenhuis.
Patiënte vraagt of ze me per email op de hoogte kan houden van de uitkomst. Uiteraard kan ik niet meer terug en geef ik haar mijn emailadres.

De 'uitslag'
Drie dagen later verschijnt er een email van haar. “Beste dokter, nogmaals dank voor uw alleraardigste ontvangst en prima bejegening. Ik heb u een online beoordeling gegeven maar het volgende is het geval: in het ziekenhuis X is de procedure €180 goedkoper. Wilt u alstublieft mijn gegevens naar hen toesturen en vragen of ze mij willen inplannen voor de procedure? Zeg er dan meteen even bij dat ik het liefst de 2e helft van week 39 wil, ergens aan het eind van de middag. Alvast bedankt!”

Deze enigszins gechargeerde en geanonimiseerde casus schetst de transitie naar een nieuwe tijd, waarin de patiënt niet alleen mondiger maar ook grondiger wordt. Het internet zorgt voor patiënt empowerment in optima forma. Bent u er al klaar voor?


Bertho Nieboer

Deze blog is eerder verschenen op www.discura.nl