Hoe kan ik voor het carpaletunnelsyndroom behandeld worden?

Rust

Carpaletunnelsyndroom-klachten kunnen vanzelf verdwijnen. Om het herstel te bevorderen is het verstandig om de pols waaraan u klachten heeft, tijdelijk minder te gebruiken. U kunt kijken of het helpt om ’s nachts (en soms ook overdag) een polsspalk  te dragen. In principe kunt u blijven werken.

Bent u zwanger? Bij zwangere vrouwen gaan de carpaletunnelsyndroom-klachten na de bevalling vaak vanzelf over. Daarom is de behandeling met een spalk de eerste behandeling die wordt geprobeerd.

Injectie met ontstekingsremmers

Bij sommige mensen helpt een injectie met ontstekingsremmers. U krijgt deze injectie in uw pols. Dit  kan eventuele zwelling verminderen, waardoor de druk in de carpale tunnel en dus uw klachten afnemen. Of de injectie helpt, merkt u meestal na een paar dagen. Uw klachten kunnen een paar maanden wegblijven. Of de klachten ook op lange termijn wegblijven, is niet bekend.

Operatie

Voor sommige mensen met het carpaletunnelsyndroom is een operatie een optie. Een operatie is mogelijk:

• Bij ernstige klachten.
• Wanneer rust en/of een injectie onvoldoende de klachten verzachten. 
• Uw arts een goed beeld heeft van de oorzaak.

Met een operatie wordt de beknelling van de zenuw blijvend opgeheven. De chirurg maakt hiervoor een snee in de handpalm van uw pols. Daarna snijdt hij een bandje dat het ‘dak’ van de carpale tunnel vormt, door. Hierdoor krijgt de beknelde zenuw weer ruimte. Tenslotte hecht de chirurg de wond en legt hij een drukverband aan. De operatie duurt ongeveer een kwartier tot twintig minuten. Na de operatie moet de wond aan uw pols herstellen. Het kan enkele weken duren voordat u weer helemaal klachtenvrij bent.

Stel drie goede vragen

Welke behandeling voor u geschikt is, hangt af van uw persoonlijke situatie, zoals:

• De ernst van uw klachten.
• De duur van uw klachten.
• In hoeverre u door uw zenuwklachten belemmerd wordt in het dagelijks leven.

Bespreek met uw behandelend arts daarom altijd welke behandeling het beste bij uw situatie past. Stel altijd deze drie goede vragen:

• Wat zijn mijn mogelijkheden?
• Wat zijn de voor- en nadelen van die mogelijkheden?
• Wat betekent dat in mijn situatie?

Aan de hand van de antwoorden hierop bepaalt u samen met uw arts welk behandelingstraject u ingaat.