Aardig zijn voor zieke mensen

Hoe moet je doen?

Ik doe meestal ook net iets aardiger tegen mensen die iets hebben, dan tegen mensen die volgens mijn inschatting helemaal niks hebben, nog geen dooie hamster of iets van een loopoor. Ik doe wel aardig hoor, als je hamster of je ratje dood is, maar ik denk ergens toch: get a grip. Dat is niet eerlijk van me, vroeger heb ik vaak genoeg gehuild om een klein vogeltje, kuikentje of hamstertje dat dood ging. Ik vond dan ook dat iedereen aardig tegen mij moest doen, want ik had net m’n hamster ter aarde besteld.

Gebeurt er echt iets ergs, dan weet je zelf niet eens hoe je wilt dat mensen tegen je doen. Je weet zelf ook niet hoe je moet doen tegen iemand die vraagt hoe het met je is. Ik doe ook maar wat.

Tijdje geleden hoorde ik twee vrouwen bij het vriesvak van de appie een uitwisseling van klachten doen. “Dus je bent weer in je eigen huis? ‘t Is ook heel wat hè, zo’n heupoperatie en dan zit je ook nog zonder man, want dat is toch niet zo lang geleden?” De ander: “Ja ik heb natuurlijk ook die chronische pijn hè, dus lopen is echt moeilijk en dat met die heup. Eigenlijk weet ik niet hoe het verder moet”. En de eerste vrouw weer: “Nou, echt jammer voor je, ja rot, nou fijne dag, ja echt jammer, daaaag”. De andere vrouw blijft een beetje eenzaam bij de spinaziedeelblokjes achter.

Als je zelf iets hebt, iets ergs, dan verwacht je eigenlijk dat mensen aardig tegen je doen. Dat gebeurt ook. Pas later bedenk je dat iedereen wel iets ergs heeft en we dus allemaal wel wat aardiger mogen doen.

Jouw erge ding is het ergst

Waarom schrijven mensen met iets ergs dan toch steeds over dat erge? Je hebt schrijvers in allerlei soorten. De boze aanklacht tegen het erge. De treurzang van het slachtoffer. De niemand-begrijpt-me jammerklacht. Het schrijvende patiëntdossier, met opsomming van erge dingen die jij niet begrijpt. De Sunny Side Up schrijvers. Mijn schrijven is gewoon wat ik doe. Ik heb wel altijd een paar mensen in mijn hoofd als ik schrijf, als een soort kritische meelezers.

Schrijven we soms allemaal omdat we willen dat jullie, lezers, aardig tegen ons doen? Dat kan, maar jij lezer, jij hebt je eigen erge dingen. De een erger dan de andere, maar voor jou is jouw erge ding het ergst.

Mijn leuke dingen

Ik heb ook leuke dingen. Mijn leuke dingen zijn echt leuk en het zijn er ook veel. Zoveel, dat ik elke dag de erge dingen kan overwinnen, okay, bijna elke dag. Mijn leuke dingen zijn mensen die zomaar aardig voor me zijn, die me zomaar helpen, me zomaar aan het lachen maken. Mijn leuke dingen zijn mensen die mijn blogs lezen. Als ik jou blij maak met een blog, wie weet overwin jij dan ook je erge ding wat vaker.

Mariette Robijn (@MarietteRobijn)