Naar de navigatie Naar de inhoud

Bewondering voor kwetsbare ouderen

Geplaatst op 1 december 2015 door - 8775 keer bekeken

Foto Bewondering voor kwetsbare ouderen

Als wijkverpleegkundige zit ik regelmatig bij een kwetsbare oudere thuis op de bank. Om te praten. Om te luisteren. Om tot steun te zijn. De situatie waar sommige ouderen zich in bevinden, is soms uitermate schrijnend. Bijvoorbeeld een oudere dame die na jaren werken en een goed huwelijk, steeds meer alleen in het leven komt staan, omdat dierbaren wegvallen. Of het echtpaar van in de 80 die de ziekenhuisopnames met elkaar afwisselen, waardoor ze telkens alleen wonen. Ondanks alles blijken deze kwetsbare ouderen nog zo ontzettend sterk.

De voordelen van Alzheimer

Laatst was ik op bezoek bij een ouder echtpaar waarbij bij meneer de ziekte van Alzheimer en , zoals onlangs is vastgesteld, een ernstige vorm van kanker heeft. Sinds de diagnose Alzheimer zorgt zijn echtgenote dag in dag uit voor hem. In het begin was dit uiteraard nog te behappen, maar nu de vergeetachtigheid vordert, begint het toch een stuk zwaarder te worden.  Uit het gesprek over de ziekte van Alzheimer dat ik met deze mevrouw had, is mij het volgende bijgebleven: "Mijn man is altijd vrolijk. Als hij eens chagrijnig is, is hij dat na twee minuten ook weer vergeten. Die Alzheimer heeft dus ook weleens voordelen." Ik vind het echt ontzettend knap dat deze vrouw ondanks alle narigheid ook nog zo positief in het leven kan staan.

“Levensgevaarlijk zo’n ding”

Vaak krijg ik de vraag van de huisarts of ik eens achter een bepaalde voordeur kan kijken. Zo was ik onlangs bij een 92-jarige dame met COPD. Tijdens het gesprek merkte ik dat deze dame behoorlijk kortademig was. Ik  vroeg mij af in hoeverre haar dit beperkte in haar dagelijks leven. Haar reactie: "Meid, er hoeft na mij niemand in die badkamer dus ik heb alle tijd hoor.” Tot mijn verbazing bleek dat mevrouw bijna wekelijks nog met haar rollator naar de supermarkt loopt, wat zeker 500 meter lopen is. Ondanks de kortademigheid blijft ze dit volhouden. "Ik kies graag zelf mijn boodschappen uit en ik heb alle tijd dus waarom niet.” Een scootmobiel was volgens haar geen optie. “Levensgevaarlijk zo'n ding!”

Fans

Ondanks dat deze ouderen ontzettend sterk zijn, merk ik dat eenzaamheid hun parten speelt. En dat werd nogmaals bevestigd door een verhaal van een vriend die bijna afgestudeerd HBO-verpleegkundige is. Als hij langskomt, onthalen de ouderen hem als een soort idool.  “De cliënten zijn zo blij mij weer te zien, het lijken wel fans.” Uiteraard ontzettend positief dat de cliënten het als prettig ervaren als er iemand van de wijkverpleging langskomt. Aan de andere kant kan dit ook een teken van eenzaamheid zijn. De eenzaamheid waar ik en vermoedelijk vele anderen zich schuldig aan maken, aangezien de bezoeken aan opa en oma per jaar op één of twee hand(en) te tellen zijn..

Hoog tijd dus om aankomende weekend op bezoek te gaan bij opa en oma, doet u mee?

Dieuwertje Fabries



Er zijn 2 reacties geplaatst

Vera | 3 december 2015

Mooie herkenbare observaties; tip voor alle familieleden van deze en andere opa's en oma's: maak met elkaar een rooster voor het bezoeken van je opa of oma en plan deze voor een jaar in, net als je andere activiteiten. Als je opa's of oma's moeten wachten tot je tijd over hebt, dan hebben ze helaas het nakijken, en dat hebben ze niet verdiend

Willeke | 2 december 2015

Dieuwertje, je hebt een geweldig mooi vak. Dicht bij de mensen thuis horen zien en beleven wat belangrijk voor ze is en hoe zij dit willen realiseren. In de wijze hoe jij jouw vak als wijkverpleegkundige uitvoert, draag je hier een bijzonder mooi steentje aan bij. Top!


Laat een reactie achter

Uw naam wordt vermeld op de website bij uw reactie. Uw e-mailadres wordt niet op de website getoond en is enkel bekend bij de redactie. ZorgkaartNederland respecteert uw privacy.
Met het inzenden van een reactie geeft u aan akkoord te gaan met de gedragcodes.