Bureaucratie in de zorg

Geen bestelling zonder stempel

Net zoals velen trof ik laatst een cliënt die kampte met incontinentie en daarom gebruik maakt van incontinentiemateriaal. Soms lukt het de cliënt nog zelf om dit te bestellen bij de apotheek of te kopen bij een drogist. In dit geval bleek dit niet haalbaar en werd het in dit geval overgenomen door de wijkverpleegkundige. Normaliter is een telefoontje naar de apotheek voldoende, maar de betreffende cliënt bleek verzekerd te zijn bij een verzekeringsmaatschappij waarbij slechts van een aantal leveranciers het incontinentiemateriaal wordt vergoed.

Stap 2 was de zorgverzekeraar opbellen om te vragen welke leveranciers dit dan betreft. Gelukkig kreeg ik vrij snel iemand aan de telefoon die mij vertelde welke leveranciers mij verder konden helpen in de aanvraag van incontinentiemateriaal dat wordt vergoed. Op naar stap 3, de betreffende leverancier aan de telefoon krijgen. Na het doorstaan van 5 of 6 keuzemenu’s had ik eindelijk iemand aan de telefoon. Ik had alles bij de hand, tenminste dat dacht ik. Al vrij snel werd ik teleurgesteld in het plaatsen van mijn bestelling. Wegens het ontbreken van een machtiging met stempel dat nog niet was gearriveerd bij de betreffende leverancier, was het niet mogelijk een bestelling te plaatsen voor deze cliënt. Tsja, dat was even balen. Ik hoopte er stiekem nog een beetje op dat het mogelijk was om een bestelling te plaatsen en vervolgens een machtiging te sturen, maar ook dat bleek niet mogelijk.

Korte lijnen met huisarts

Stap 4 was dus het regelen van een machtiging en zorgen dat deze zo snel mogelijk werd doorgefaxt naar de betreffende leverancier, zodat de aanvraag van het incontinentiemateriaal weer vervolgd kon worden. Gelukkig hebben wij zeer korte lijnen met de huisarts, waardoor de machtiging snel geregeld was en diezelfde middag nog naar de leverancier gefaxt werd.

Voor mij was dit een leermoment. Stom dat ik vergeten was om die machtiging niet bij de hand te hebben. Maar wat nou als ik een 84-jarige cliënt was en dit zelf had willen doen om zo zelfredzaam mogelijk te blijven? Volgens mij was ik dan al na stap 1 of 2 afgehaakt. En dan? Dan had ik als oudere wellicht onnodig geld uitgegeven aan niet door de verzekeraar vergoed incontinentiemateriaal of waren mijn waskosten omhoog gegaan wegens de ongelukjes die mij wel eens overkwamen.

Dieuwertje Fabries