Naar de navigatie Naar de inhoud

De cliënt als spil

Geplaatst op 4 februari 2016 door - 8047 keer bekeken

Foto De cliënt als spil

De afgelopen paar jaar heeft de terugkomst van de wijkverpleegkundige een centrale rol gespeeld binnen veranderingen in de thuiszorg. De wijkverpleegkundige als spil. De wijkverpleegkundige die coördineert. In de afgelopen 20 jaar is de wijkverpleegkundige niet meer zo trendy geweest als nu. De wijkverpleegkundige is terug!

Oude wijn in nieuwe zakken

Maar is dit nieuw? Misschien is nieuw niet echt de goede benaming. Want eigenlijk kunnen we beter spreken van ‘oude wijn in nieuwe zakken’. De wijkverpleegkundige had namelijk in het verleden al een coördinerende functie en was veel zichtbaarder dan dat wij dat nu nog zijn.

Pilots als die van “Zorg in de wijk” van het Zilveren Kruis in Utrecht proberen dit weer terug te draaien, door het contracteren van voorkeursaanbieders in de wijk en daarmee het creëren van één wijkverpleegkundig aanspreekpunt.
Een nobel streven en goed uitgangspunt, maar is het op deze manier afdwingen van verandering wel nodig? Past dit nog bij de behoeften van de cliënt?
De maatschappij is veranderd, cliënten zijn veranderd. Dus waarom uitgaan van een verouderd gedachtegoed?

Ook voor de functie van wijkverpleegkundige kun je je dit afvragen. De ‘oude wijn in nieuwe zakken’ staat eigenlijk gelijk aan de functie van de oude wijkverpleegkundige in een nieuwe maatschappij. Is die oude positie net zo  haalbaar als dat die vroeger was? Moet dit net zo haalbaar zijn? Is dit echt wat we met z’n allen moeten nastreven? Of moeten we kijken naar de maatschappij? Naar de mensen die zorg in deze tijd ontvangen? Naar wat zij nu en in de toekomst nodig hebben? Want waarom coördineren wij als wijkverpleegkundigen altijd de zorg? Ik denk namelijk dat een deel van de toekomstige cliënten meer eigen zeggenschap wil. Meer zeggenschap in hun leven en dus ook over hun eigen zorg, in hun eigen omgeving.

Omslag nodig

Ik denk dat er de komende jaren een omslag moet gaan plaatsvinden. Niet de wijkverpleegkundige als spil, maar de cliënt als spil.

Zie je het al voor je? Dat cliënten zelf de regie in handen zouden hebben. Dat zij zelf in agenda’s van hun zorgverleners kunnen schakelen en verschillende disciplines op een laagdrempelige manier bij elkaar kunnen brengen op de tijden dat zij dat willen? Dat zij zelf centraal staan in een vergadering, dat er niet over maar met hen gepraat wordt, dat ze eigen inbreng hebben en niet alleen de disciplines om hen heen. Dat zij zelf kunnen bepalen welke zorg ze op welk moment willen en op welke manier zij dat willen. 

Belangrijke schakelfunctie

 

Natuurlijk is die mate van zelfredzaamheid niet voor iedereen weggelegd en moeten we dat ook niet nastreven. Maar misschien moeten we wel meer gaan nadenken over de groep mensen die dit wel zouden kunnen en willen. Een nieuwe manier van denken en organiseren. De cliënt in een spilfunctie, de cliënt als regisseur.
En wij als wijkverpleegkundigen? Wij wijkverpleegkundigen als coaches, als adviseurs en kwaliteitbewakers. Als uitvoerders, nog steeds als belangrijke schakelfunctie maar nog meer vanuit de wens van de cliënt.

Soms zijn we de armen van een cliënt,  soms de benen, soms het zicht en misschien soms te vaak de hersenen en dus het denkwerk. Wij moeten iemand in zijn eigen kracht zetten binnen de grenzen van wat mogelijk en goed voor iemand is.
Niet meer als het middelpunt van het web, maar precies achter de cliënt. Wij staan achter de cliënt en versterken zo hun positie.

Nog steeds dus heel belangrijk, maar net iets minder belangrijk dan de cliënt zelf.
De cliënt als spil.

Rosanne Steensma



Er is 1 reactie geplaatst

Liesbet Machielsen | 7 februari 2016

Het wordt inderdaad wel vaak gezegd maar er wordt niet altijd naar gehandeld. De cliënt centraal en om niet direct te denken in "ja maar..." is het goed om hier in het eigen werkveld al eens mee te starten. Creatief zoeken naar waar mogelijkheden liggen zonder direct te roepen dat we op de productie moeten letten,de vaste routes etc. Makkelijk zal het niet zijn om bestaande vastgeroeste structuren te veranderen maar dat moet niemand weerhouden om een begin te maken. Het is dan goed om onzekerheden met elkaar te delen want er zal zeker weerstand komen. Mij lijkt het in ieder geval een mooi uitgangspunt dus Rosanne ik ben het wel eens met jou idee.


Laat een reactie achter

Uw naam wordt vermeld op de website bij uw reactie. Uw e-mailadres wordt niet op de website getoond en is enkel bekend bij de redactie. ZorgkaartNederland respecteert uw privacy.
Met het inzenden van een reactie geeft u aan akkoord te gaan met de gedragcodes.