Een ziekenhuis voor niet-rokers?

Roken bij de ingang   

Natuurlijk zijn alle ziekenhuizen inmiddels rookvrij. Maar bij alle ziekenhuizen waar ik kom, wordt wel tot vlak bij de ingang gerookt. Alle ziekenhuizen hebben natuurlijk wel een rookbeleid en er mag zeker bij de ingang niet worden gerookt. Dat gebeurt echter wél, is mijn observatie. Zelf kan ik niet naar de rokers toegaan en hen vriendelijk vragen daar weg te gaan. Immers ik ben dan al benauwd en heb weinig lucht. Dan klink ik niet aardig meer.

Wat is er aan de hand?

Hoe kan het dat er bij de ingangen van ziekenhuizen niet gerookt mag worden (officieel beleid) en het tóch overal gebeurt?
Ten eerste: rokers zijn verslaafden. Ze kunnen niet zonder hun ‘shotje’. Zeker rokers die naar het ziekenhuis komen, waarbij er altijd een vorm van stress is, zullen extra behoefte hebben aan roken. Rokers staan er niet bij stil wat ze mensen met gevoelige longen aandoen. Ze denken ook vaak oprecht dat ze in de open lucht geen overlast veroorzaken. Ook menen ze dat je buiten toch vrij bent om te doen wat je wilt. Als je er iets over zegt, ervaren ze dat als inperking van hun vrijheid. Dat mijn vrijheid om te ademen daardoor wordt beperkt, vergeten ze daarbij.

Ten tweede: Als er rookabri’s staan, dan zijn die als voorziening nooit afdoende: er zijn kieren aan de onderkant en de ingangsopening is vrij verbonden met de buitenlucht. Verder gaan de rokers liever niet in de abri staan (want daar stinkt het… ) en bij droog weer staan ze dus altijd buiten de abri. Vaak hangen ze met hun sigaret naar buiten.    

Ten derde: De aanwijzingen voor het niet-roken op de ziekenhuisterreinen zijn eigenlijk overal waar ik kom, buitengewoon slecht. Nergens vond ik hele duidelijke borden of tegels en ook nergens staat erbij dat het rookverbod is bedoeld om mensen met gevoelige longen te beschermen. Uit onderzoek is echter gebleken dat rokers eerder bereid zijn om niet te roken als er zo’n reden bij vermeld staat. Een verbodsbord alleen is dus niet afdoende. Ook zal men veel meer moeite moeten doen om de boodschap op allerlei manieren onder de aandacht van de rokers te brengen.

Ten vierde: Er zal (intensiever en effectiever) gehandhaafd moeten worden. Dat is niet leuk, maar zonder handhaving zal het niet lukken om een echt rookvrij terrein te krijgen.

Complex

Het gaat blijkbaar om een complex vraagstuk. Al zeker tien jaar heb ik overleg met het plaatselijke ziekenhuis hierover. Men beloofde steeds dat het goed zou gaan komen bij de nieuwbouw. Dat is dus niet zo… Afgelopen week kreeg ik bijvoorbeeld weer tweemaal een ernstige benauwdheidsaanval doordat er rokers stonden bij de ingang van het officieel rookvrije ziekenhuis. De klachtenfunctionaris weet ervan en steunt mij. Men wil wel meewerken en maatregelen treffen, maar het effect is nog steeds zwaar onvoldoende. Dit ziekenhuis heeft zelfs het predicaat topklinisch ziekenhuis en krijgt regelmatig hoge vermeldingen. Op dit punt van het rookbeleid krijgen ze van mij beslist een dikke 0!

Een ziekenhuis voor niet-rokers?

Ik ben het zat! Ik heb toch het recht om een ziekenhuis binnen te komen zonder dat ik daar ziek van word? Er zit maar één ding op: ik wil nu echt dringend een ziekenhuis voor niet-rokers, waar de ingang dus schone lucht biedt. Wie steunt me? 
En de rokers dan? Ik ben in dit geval even niet solidair. Houden zij ooit rekening met mij?