Gewone taal, een cursus voor zorgprofs én patiënten

Hm. Wat krijg je dan eigenlijk allemaal? En krijg ik dat dan ook? Daar ben ik toch veel te jong voor? Alsof het voor iemand van 75 wel in orde is om Parkinson te hebben, maar goed.

Zal ik alles gaan lezen over dopamine, eiwitten die zich vergissen en tremor of rigiditeit? Ja, misschien moet je er wel wat van weten.

Tot welke aflevering blijf je kijken? Ga je door tot De Laatste Levensfase of zet je hem uit bij Niet Meer Zelfstandig Wonen? Of stop je al bij freezing?

Alles lezen?

Je neemt je toevlucht maar weer tot de statistiek, want hé, de kans dat je alles krijgt, is 0%.  Moet je dan wel of niet naar uitleg in gewone taal en met wel heel duidelijke voorbeelden gaan kijken? Welke gezonde 40-er of 50-er gaat alvast een rondje verpleeghuis doen, omdat dementie in zijn of haar familie zit? Zodat je alvast weet, hoe het voor jou zal zijn, straks. De meeste mensen zullen dat afraden. Ik raad het mezelf ook af om presentaties over Parkinson te kijken. Want na afloop krijg je geheid alle symptomen en niet zo’n beetje ook. Dezelfde avond nog.  En toch kijken hè, je kunt het een paar dagen uitstellen, maar kijken ga je. Ben ik de enige die daar stress van krijgt? Die de toekomst niet helemaal de toekomst kan laten? Na zo’n dingetje moet je weer even terug in het nu zien te komen. Blij zijn met zorgprofs die jouw ziekte interessant vinden, die jou willen helpen en gelukkig zijn als jij dat bent.

Duidelijke communicatie bevordert kwaliteit

Ik heb een paar van de gewonetaalpresentaties over Parkinson bekeken. Het is knap, het is duidelijk en wat het allerbelangrijkste is: duidelijke communicatie tussen zorgontvanger en zorgverlener bevordert de kwaliteit van de zorg. Dat de zorgprof gewone taal gebruikt, super! Dat maakt alles gemakkelijker. Je hoort nooit iemand over de patiënt, dat-ie weleens een beetje duidelijker mag communiceren. Oef, ja, zit wat in - ik spreek even voor mezelf. Ik ben echt niet altijd even duidelijk en ik durf echt niet altijd alles te vragen, want zometeen heb ik het. Ik kan best warrig doen. Daar moet je als zorgprof dan ook maar weer chocola van zien te maken.

Cursus

Nu komt het wereldidee. Echte zorgprofs en echte patienten zouden samen op Cursus “Hoe vertel ik het mijn zorgprof/zorgontvanger in gewone taal” moeten. Gewone taal maakt het niet leuker, dat hele Parkinson, maar het maakt het wel makkelijker voor iedereen om maatwerk te leveren. Dus kom maar op, zorgprofs en patiënten, wie gaat er mee op Gewone Taal Cursus?

Ik geef hem zelf :-)

@MarietteRobijn

Deze blog is eerder verschenen op www.marietterobijn.com