Helse pijnen in Frankrijk

Vandaag stap 6: Terug bij af

Mijn besluit om voor een injectie te kiezen tegen de pijn in mijn rechterhand, was een schot in de roos. Die Corticosteroïden die ze in mijn pols spoten, zijn echt wonderspul. In de maanden na de injectie was er helemaal niets meer aan de hand. Reden genoeg om de afwezigheid van mijn kwelgeest in februari te vieren met een vakantie naar Zuid-Afrika. Een heerlijke vakantie, vooral ook omdat ik van alles kon genieten zonder enige vorm van pijn in mijn rechterhand.

Toch weer die pijn

Maar helaas. We waren nog maar net terug in Nederland, of de pijn stak weer de kop op. Eerst alleen ’s nachts, maar geleidelijk ook overdag. Aangezien ik op die vakantie nergens last van had, dacht ik eigenlijk ‘waren we maar in dat heerlijke Zuid-Afrika gebleven’. Toen de pijn maar door bleef zeuren, was me duidelijk dat ik toch weer actie moest ondernemen.

Dus maar weer contact opgenomen met dokter Noordanus van The Hand Clinic. Hij stelde een tweede injectie met Corticosteroïden voor. En de tweede injectie had net zo’n heilzaam effect als de eerste. Die eerst injectie was in november, de tweede kreeg ik in april. Ineens was alle pijn in mijn rechterhand weer weg. Helaas wist ik na het verlaten van de kliniek dat deze tweede keer ook de laatste keer was dat er Corticosteroïden ingespoten konden worden. Het wonderspul heeft namelijk ook een belangrijke keerzijde. Omdat bij elke behandeling met deze injectie de kans op afscheurende pezen groter wordt, durfde dokter Noordanus het niet aan om nog vaker voor deze optie te kiezen. “Maar als u geen pijn meer heeft, dan hoeven we die keuze helemaal niet te maken,” voegde hij daar met een glimlach aan toe.

Kiplekker

En al snel dacht ik al helemaal niet meer aan een eventuele derde behandeling. Want ik leefde maanden geheel pijnvrij, kon alles doen wat ik wilde en voelde me kiplekker. Na de drukke periode had ik dan ook veel zin om de batterijen in juli op te laden tijdens een vakantie. Ditmaal geen vliegvakantie, maar gewoon een autovakantie naar onze vaste stek in Frankrijk.

De vakantie startte precies zoals ik hoopte. Ik vind het heerlijk om te koken en stond daarom de halve dag te snijden en te roeren in de keuken. Het was een zoete inval van vrienden en familie en ik vind het heerlijk om al die dierbaren te zien genieten van mijn kookkunsten.

Keerzijde van het kokkerellen

Maar helaas, al het gekook had z’n keerzijde. Want door de overbelasting van al het gekokkerel keerde de pijn in mijn hand terug. En erger dan ooit. Eerder was het een vervelend, zeurend pijntje. Nu was het zo pijnlijk, dat ik ’s nachts door ons vakantiehuis liep te ijsberen. Slapen was door de pijn nauwelijks mogelijk. En omdat mijn lichaam niet goed op pijnstillers reageert, waren ook het paracetamolletje of een ibuprofen geen opties.

Dat was eind juli. We konden niet eerder naar huis, dus ik besloot vanuit Frankrijk met dokter Noordanus te bellen. Gelukkig kon hij mij wat nuttige tips geven om toch nog een beetje het vakantiegevoel terug te krijgen. Veel koelen met kompressen en ijszakken, was het devies. En helaas luidde het advies ook dat ik mijn man een stoomcursus koken moest geven, want verder gekokkerel was voor mij uit den boze.

Nieuwe ingreep

Belangrijker: de dokter en ik waren het eens dat de geplande belafspraak op 16 augustus niet afdoende was voor mijn klachten. Aangezien een nieuwe injectie teveel risico’s met zich meebracht, zat er niets anders op dan een operatie in te plannen. Gelukkig kon ik op 17 augustus al terecht. Ik had vanaf het begin gehoopt dat het niet nodig zou zijn, maar alles beter dan die helse pijnen die ik in Frankrijk moest ervaren…

Gerdi Verbeet