Het plasje van meneer Eijsma

Nu op een kamer in de gang van de MDL Spaarne Gasthuis Hoofddorp. Ook hier heerst een plezierige atmosfeer. Sterker nog, heel anders dan in Zuid. Zou het komen doordat de gang langer is? Meer patiënten en verpleegkundigen hier?  Het intrigeert mij hierover na te denken.

De geluiden op de gang verschillen. Het varieert van absolute stilte in de nacht, tot gekrakeel. Bijvoorbeeld de verpleging die, net als chef-koks in een keuken, elkaar updaten over sommige patiënten. Wat hier ook opvallend is: soms klinkt het echt reuze gezellig. Alsof er in iedere kamer groepjes mensen zijn die enthousiast met elkaar praten alsof ze elkaar jaren niet gezien hebben. Dat je er bijna bij wilt horen. Heel bijzonder.

Het kan ook juist heel stil zijn met enthousiaste verpleegkundigen in de buurt. Dan krijg je dit:

"Meneeeer Eijsmaaaa*, goedemiddááág!" klinkt het superenthousiast en vooral poeslief. "Meneer Eijsma zou u alstublieeeeeft (je hoort de please please please erin) iets voor mij willen doen?" Een zacht gebrom. "Zou u  alstublieeeft een plasje voor mij willen doen? We hebben nog wat nodig, zou het u lukken?" Een harder gebrom. "Oh wat fijn meneer Eijsma, kijk hier is het bekertje, het hoeft echt niet veel hoor." Hij krijgt nog wat uitleg, zodat het bed droog blijft en het bekertje vol raakt. Nog meer gebrom. "Nou, succes hè, meneer Eijsma, het gaat u lukken hoor, ik wacht er even op..!"(voel je de druk...?)

Kort daarna schalt het over de gang: "Ah, meneer Eijsma!!!!! GEWELDIG geweldig, wat goed gedaan. Fantastisch." De verpleegkundige is immens blij met het plasje. Het is gelukt.

Hoe simpel kan het ziekenhuisleven zijn.

*De namen zijn om privacyredenen gefingeerd

Dit blog is eerder verschenen op www.ccuvn.nl.

Help een ander met het maken van keuzes in de zorg

Deel uw ervaring met zorg en help zo een ander met kiezen.

Schrijf een waardering