Naar de navigatie Naar de inhoud

“Het roer moet om, maar met behoud van ons karakter”

Geplaatst op 14 september 2016 door - 6306 keer bekeken

Foto “Het roer moet om, maar met behoud van ons karakter”

In april ontving zorginstelling Humanitas een aanwijzing van de Inspectie Gezondheidszorg (IGZ), een stap verder dan verscherpt toezicht. Daardoor stond Humanitas ook op de veelbesproken lijst van 150 verpleeghuizen, die de IGZ in juli vrijgaf. Hoe is daar binnen Humanitas op gereageerd en hoe werkt de instelling aan verbetering? We vragen het aan Christianne Salet, gebiedsdirecteur van Stichting Humanitas in Rotterdam.

Om dat uit te vinden, hebben we op een zonnige augustusdag een interviewafspraak met Christianne Salet, directeur van de Zorgregio Humanitas Hillegersberg-Schiebroek en Overschie. Zij heeft haar kantoor in Humanitas Akropolis, een locatie die specifiek negatief in het nieuws was. Door al die berichten wacht ons bij aankomst een verrassing: voor het gebouw zitten bewoners tevreden van het mooie weer te genieten. Is dit nou één van de meest beruchte zorginstellingen van Nederland?


De tevredenheid van de bewoners blijkt ook uit de 7,4 die Stichting Humanitas Akropolis op Zorgkaart Nederland gemiddeld krijgt, een cijfer dat vooral ook tot stand kwam door interviews met de bewoners en hun mantelzorgers. Op zich zijn deze mensen over het algemeen best tevreden, maar dat rapportcijfer komt natuurlijk vooral tot stand door de aspecten van zorg die zichtbaar zijn: bejegening, activiteiten en het eten, om maar wat factoren te noemen.


Achter de schermen ging echter veel mis, bleek uit de bezoeken die de Inspectie aan Humanitas bracht. En die normaal onzichtbare problemen kwamen via de rapporten van de IGZ uitvoerig in de media naar voren. De IGZ stelde Humanitas Akropolis in oktober 2015 onder verscherpt toezicht na een calamiteit. De warmtebegrenzer op een thermostaatkraan functioneerde niet naar behoren waardoor het kon gebeuren dat een bewoner van een somatische afdeling brandwonden opliep. Het gemiddelde mag dan wel hoog zijn, maar uit een minder goede Zorgkaart-waardering over Humanitas Akropolis van februari 2016 maken we op dat het lek toen nog niet boven was. Een bewoonster vertelde aan het interviewteam: “Toen ik hier net kwam was ik heel blij dat ik hier kon komen wonen. Nu voel ik mij hier echter niet meer op mijn gemak. Ik vind de wijze waarop ze mij behandelen heel verschillend. Sommige medewerkers zijn echt niet aardig tegen mij, zelfs onmenselijk naar mijn mening. Zo is het eens voor gekomen dat het water veel te warm was in mijn beleving en ze mij daar toch mee hebben gewassen. Ik voel mij dan niet veilig omdat ik zo afhankelijk ben van de verzorging. Er zijn gelukkig ook medewerkers die heel respectvol met mij omgaan.”


Bij de inspectiebezoeken na die tijd liet Humanitas geen verbetering zien, waardoor alle vestigingen van Humanitas in april 2016 een aanwijzing kregen. Dit gaat een stap verder dan verscherpt toezicht: als de zorginstelling na negen maanden (dus in januari 2017) de problemen niet opgelost heeft, dan volgen boetes. Het is nu dus echt zaak voor Humanitas om de problemen op te lossen. We praten op het kantoor van Christianne Salet over de impact van de aanwijzing op de organisatie en de toekomstplannen.

Met name Humanitas Akropolis heeft flinke kritiek van de IGZ gekregen. Vindt u deze kritiek en de aanwijzing terecht?

 “De Inspectie controleert normen die de basis vormen voor goede zorg, zoals medicatieveiligheid, opleidingsniveau,  samenwerking tussen zorg en behandelaren en het registreren van meldingen. Op die gebieden hadden we veel beter kunnen presteren. Het is dus terecht dat we hierop zeer kritisch zijn aangesproken. We moeten trouwens wel benoemen dat de aanwijzing alleen de verpleeghuiszorg van Humanitas betreft en niet alle andere zorg en diensten die door ons geboden wordt.”


Zorgde de aanwijzing voor veel onrust onder het personeel?

 “Veel medewerkers zijn echt geschrokken van de IGZ-rapporten, het heeft hen pijn gedaan. Sommige media plaatsten losse quotes uit de rapporten in hun berichtgeving en dat was behoorlijk confronterend. Maar natuurlijk hebben we het rapport gelezen en na de schrik raakten we nog meer doordrongen van de realiteit, namelijk dat we hoe het altijd deden niet goed genoeg meer is. Niet alleen de medewerkers van de zorgteams , maar ook de managers snappen dat. Op basis van de IGZ-rapporten hebben we het besef dat we actief moeten bijscholen en dat we meer moeten samenwerken binnen de organisatie.”

Humanitas heeft bij de IGZ wel aangegeven dat de aanwijzing juist ook ten koste van de zorg kan gaan. Hoe zit dat precies?

“Uiteindelijk kan een aanwijzing uitmonden in een boete, wat natuurlijk ten koste van de begroting gaat. Als we ons vaste personeel bijscholen, een eis van de IGZ, is dat niet beschikbaar voor de directe zorgverlening. Daardoor kan de zorgkwaliteit incidenteel ook lager worden. Daarnaast is zo’n aanwijzing natuurlijk zeer slechte publiciteit. Het kan er voor zorgen dat mensen een ander verpleeghuis kiezen voor hun familielid. Als dat inderdaad gebeurt, komt onze begroting onder druk te staan. Het is een continu proces van balans zoeken, risico’s afwegen en continu uitdragen, voorleven van  de gewenste verbeteringen."

Eén van de belangrijkste conclusies uit de IGZ-rapporten was dat het personeel van Humanitas te laag opgeleid is om de patiënten goede zorg te bieden. Ook kreeg u het verwijt dat de inzet van flexwerkers ten koste van de zorgkwaliteit gaat. Hoe wil uw instelling dat oplossen?

“Allereerst wil ik benadrukken dat we juist veel met vaste krachten werken, tijdelijke krachten vormen slechts een beperkt deel van ons personeelsbestand. In ons verbeterplan besteden we veel aandacht aan bijscholing. We willen onze huidige medewerkers zo bekwaam mogelijk maken. Ze zijn nog met die opleidingen bezig, dus het duurt nog even voor we de vruchten daarvan plukken. Maar door de nieuwe wetgeving, waarbij ouderen langer thuiszorg krijgen,  is de zorgzwaarte in onze instellingen toegenomen. Daardoor is het soms niet mogelijk met het bestaande personeel de gewenste zorg te bieden. We zetten in zo’n geval vacatures uit, maar het blijkt behoorlijk lastig om in de regio Rotterdam nieuwe zorgprofessionals van het gewenste niveau aan te trekken.”

De Inspectie Gezondheidszorg heeft Humanitas negen maanden gegeven om de problemen op te lossen, is dat wel haalbaar?

“We doen ons uiterste best om in die negen maanden de basis van onze zorg goed te krijgen. Maar het gehele veranderproces kunnen we in die negen maanden niet voltooien.  We werken binnen Humanitas het verbeterplan 1 Plan, 1 Aanpak, 1 Humanitas om de gewenste verbeteringen tot stand te brengen. Hoewel we het vertrouwen hebben aan de directe eisen van de Inspectie te kunnen voldoen gaat het echt nog langer duren dan negen maanden voor we het complete verbeteringsprogramma in de organisatie hebben doorgevoerd. We zullen meer dan ooit continu moeten blijven leren en werken om scherp te blijven op veranderende vragen en de toenemende zorgzwaarte van onze cliënten.
Bovendien moeten we ons er terdege van bewust zijn dat de zorgwereld sterk aan het veranderen is en het dilemma in veel gevallen veel breder ligt. Bezuinigen waar het niet kan en je oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt is geen goede zaak. Wij zijn heel benieuwd hoe de overheid en de Inspectie de zaken gaat aanpakken rond zorg voor bijvoorbeeld dementerende ouderen die langer thuis gaan en moeten wonen! Humanitas wil daar graag over meedenken en bij die discussie betrokken worden.”

Recentelijk zijn er ook interviewteams van ZorgkaartNederland langs geweest bij Humanitas Akropolis. Hoe belangrijk vindt u het dat ook op die manier kwaliteitsinformatie wordt verzameld?

“Wat mij betreft heeft dat zeker toegevoegde waarde. De interviewteams belichten een andere kant van het verhaal dan de IGZ-rapporten. De IGZ kijkt achter de schermen, de interviewteams vragen aan de bewoners hoe zij het leven in Humanitas Akropolis ervaren. We zijn blij dat deze locatie een 7,4 heeft, omdat daaruit blijkt dat de meeste bewoners het prettig vinden om bij ons te wonen. Het klinkt wat raar, maar ik ben juist ook blij dat er minder hoge cijfers zijn. Met de informatie uit die waarderingen kunnen we onze zorg verbeteren. Ik denk dat we ons cijfer op ZorgkaartNederland zeker kunnen verhogen met ons verbeterplan. We hopen ook op die manier effect van onze maatregelen te zien.”

Hoe ziet dat verbeterplan er precies uit, kunt u concrete voorbeelden geven?

“Op het gebied van medicatieveiligheid nemen we het hele distributieproces onder de loep. Dus helemaal van apotheek naar patiënt. Het is immers mogelijk dat medicatiefouten helemaal niet zijn toe te schrijven aan fouten van de zorgmedewerkers alleen, maar dat er veel eerder in de keten al iets misgaat. We hebben dat nu helemaal in kaart gebracht en controleren actief of onze bewoners inderdaad de juiste medicatie krijgen. We hebben een meldingssysteem waarin medewerkers veilig kunnen melden. De managers bespreken de meldingen met de medewerkers en gaan zonodig in overleg met de apotheek of behandelend arts. Een continu proces van melden, veranderen, verbeteren. Daarnaast hebben we een tweewekelijks overleg voor alle zorgteams waarin ze met elkaar aan de slag zijn om de verbeteringen in de praktijk te brengen. Als de zorgmedewerkers ergens tegenaan lopen zoals problemen met het invullen van het zorgdossier of het Wifi, dan kunnen we daarop direct inspelen.”

Tot slot: hoe hoopt u dat Humanitas bekend komt te staan nadat het verbetertraject is afgerond?

“Als een veilige zorginstelling, waar iedereen welkom is. Maar dan wel met behoud van onze cultuur, die erop gericht is dat iedereen zich zo prettig mogelijk voelt.”



Er zijn nog geen reacties. Laat een reactie achter

Nog geen reacties geplaatst


Laat een reactie achter

Uw naam wordt vermeld op de website bij uw reactie. Uw e-mailadres wordt niet op de website getoond en is enkel bekend bij de redactie. ZorgkaartNederland respecteert uw privacy.
Met het inzenden van een reactie geeft u aan akkoord te gaan met de gedragcodes.