Kunt u omdenken?

Negatieve spiraal

Maar omdat dat nu eenmaal niet mogelijk is, zit, hang en lig ik vaak vele uren op de bank. Soms komt een demoontje mij gezelschap houden op je bank. En dit leidt vaak tot meer boosheid, chagrijnigheid dan vrolijkheid in mijn leven. Maar hoe doorbreek je de negatieve spiraal waar je soms in belandt?

De ondersteunend psycholoog uit mijn huisartsenpraktijk raadde mij mindfulness aan. Ik probeerde het, via een app. In het kort gezegd: ik had er geen baat bij. Via de app deed ik oefeningen die ongeveer 40 minuten duurden. De oefeningen maakten mij op dat moment heel rustig, maar zodra ik klaar was, voelde het alsof ik in een bad koud water viel: de pijn was terug en de demoon op de bank ook.

Focusverschuiving

Daarop besloot ik het anders aan te pakken. Bij de huisarts vroeg ik een doorverwijzing naar een eerstelijns psychotherapeut. Ik wil weer mezelf worden, weliswaar met bagage, maar wel zodanig dat ik ermee kan leven. Die doorverwijzing kreeg ik. Met de psychotherapeut klikte het. Tijdens het eerste gesprek gaf hij aan: ‘Ik kan jouw pijn niet wegnemen, maar wel leren deze te accepteren.’ In de acht sessies die volgenden, stond omdenken centraal. In plaats van in beperkingen en problemen denken, juist de focus leggen op kansen en oplossingen. Het klinkt zo simpel, maar is ontzettend lastig. Van nature ben ik – en met mij waarschijnlijk het gros van Nederland – geneigd om de nadruk te leggen op dingen die niet lukken. Aan de hand van heel concrete voorbeelden leerde ik mijn ziekte op een positief manier te benaderen. De demoon op de bank verdween; hij staat inmiddels buiten bij het grofvuil.

Door de omdenksessies zit ik weer lekker in mijn vel. Natuurlijk, nog steeds heb ik weleens een baaldag. Maar deze blijft beperkt tot één dag, en beslaat niet een hele week, zoals vroeger. Iedereen zou ik een keer een cursus omdenken willen aanraden, ook als je niet ziek bent. Denkt u dat u kunt omdenken?

Tineke den Boer