Onmogelijk: op adem komen tussen de behandelingen door

Laatst ontmoette ik namelijk een dame met kanker in een vergevorderd stadium. Om de ziekte te bestrijden kreeg ze chemotherapie en dat had haar ontzettend uitgeput. Inmiddels is ze uitbehandeld. Om haar conditie nog wat op pijl te houden volgde ze desalniettemin ‘gewoon’ fysiotherapie. Nou ja, gewoon. Na vijf minuten was ze helemaal doodop en zat de fysiotherapiesessie er weer op.

Dapper

Ik vond het dapper dat ze het probeerde, maar of het slim was, weet ik niet. Volgens mij was ze meer gebaat bij ontspannende zorg. Hiermee bedoel ik bijvoorbeeld een zachte massage van nek en schouders, van armen of voeten. Dit ontspant de geest, soms vallen patiënten er zelfs een beetje bij in slaap. Het put het lichaam niet uit, maar geeft juist meer energie om alle ellende beter aan te kunnen. Toen ik de dame vroeg of ik haar een ‘ontspannende behandeling’ mocht geven, antwoordde ze volmondig ja. Het deed haar veel goed.

En dat zette mij weer aan het denken. Wanneer mogen kankerpatiënten tussen de behandeling door een keer op adem komen? Ik heb het gevoel dat daar tijdens de behandeling te weinig ruimte en aandacht voor is.

Op krachten komen?

Dit gevoel werd versterkt, toen ik laatst een man sprak die chemo onderging. Hij vertelde dat hij aan zijn specialist had gevraagd of er geen mogelijkheden waren waardoor hij meer op krachten zou kunnen komen. Het enige dat de specialist antwoordde was: “Voorlopig zeker niets erbij doen.” Inmiddels, ruim een jaar later, is deze persoon aan zwakte en als gevolg van een longontsteking komen te overlijden. In een gesprek met zijn nabestaanden werd het me duidelijk dat op het gebied van ontspannen en welbevinden niets was gedaan.

Natuurlijk, genezing van de ziekte heeft topprioriteit, maar ik vind dat er ook meer aandacht moet zijn voor het welbevinden van de patiënten. Kan hij of zij het nog wel aan? Misschien de chemo nog een weekje opschuiven, waardoor de patiënt beter op krachten kan komen en zo beter de zware behandeling aankan in plaats van maar doorgaan? Ik hoop dat ik medisch specialisten ooit kan laten inzien dat ontspannende zorg, voor een patiënt die er erg aan toe is, juist een impuls kan zijn in plaats van een storende factor tijdens het behandelingsproces.