Op de bank met een hologram?

Dat blijkt ook uit onderzoek naar de werking van diverse zorgrobots met klinkende namen als Alice, L.E.A. of Mr Pepper. Of het nu gaat om dementerende mensen of kinderen in een ziekenhuis: patiënten blijken zich aan zo’n robot te hechten, en vinden het jammer als het experiment is afgelopen.

Om de zorg in de toekomst haalbaar en betaalbaar te houden, wordt veel verwacht van informatie- en communicatietechnologie, ook wel e-health genoemd. Voorspellingen geven aan dat – als we niets doen – er rond 2040 een enorme vraag is naar arbeidskrachten in de zorg. Een vraag die we niet kunnen beantwoorden, omdat er ook nog juffen en meesters voor de klas en agenten in de straat nodig zijn. Het vervangen van mensenzorg door e-health is geen keuze, maar een noodzaak.

De kans is dus heel reëel dat ik zelf over enkele decennia een zorgrobot in huis heb en word omgeven door sensortechnologie die mij – of mijn kinderen – waarschuwen als ik afwijk van vaste patronen. Tot zover de oplossingen waarover u vast wel eens in de krant heeft gelezen.

Maar dat beeld van het duet tussen Andre junior en het hologram van zijn pa krijg ik niet uit mijn hoofd. Mocht ik ooit alleen en eenzaam zijn, dan hoop dat ik met een hologram van mijn overleden partner op de bank zit. Die mij door middel van machine-learning leert kennen en me er desnoods op wijst dat ik mijn derde biertje openmaak.

Mocht het ooit zo ver komen, dan zou zo’n hologram zomaar een steun en toeverlaat kunnen zijn.