Naar de navigatie Naar de inhoud

Van roze wolk naar doemscenario's

Geplaatst op 20 november 2014 door - 4352 keer bekeken

Foto Van roze wolk naar doemscenario's

‘Volgens mij gaat er iets niet helemaal goed.’ De kinderarts keek op van de tekening die hij had gemaakt van de nieren, de urineleiders en de blaas van zogenaamd onze zoon. Hij wees naar de rug van ons kind. Toen viel bij mij het kwartje: een poepluier die ver buiten z’n oevers was getreden.

Het was ruim een maand na de geboorte van mijn zoon en we zaten nu voor de tweede keer met hem in het ziekenhuis. Eerst een echo vlak na de bevalling, nu was echo nummer twee zojuist achter de rug en die bleek niet goed. In de linkernier van mijn zoon was overmatig veel vocht te zien en dat kon duiden op UPJ-stenose; een vernauwing tussen het nierbekken en de urineleider met daardoor een verhoogde kans op blaas- en nierbekkenontstekingen.

Scenario’s

Terwijl ik mijn vermoeide en jengelige zoon al zijn frummelige kleertjes probeerde uit te trekken, deed de kinderarts zijn best om zijn verhaal te vervolgen. In het beste scenario was het alleen nodig om ons kind ‘echografisch’ te blijven volgen en zou hij na verloop van tijd over de aandoening heen groeien. In het slechtste geval moest hij zo snel mogelijk worden geopereerd. Een fikse ingreep waarvoor hij zeker een week in een gespecialiseerd kinderziekenhuis moest verblijven.

Antibiotica

Om te achterhalen of het daadwerkelijk om UPJ-stenose ging en in welke mate, wilde de kinderarts een renografie maken; een scan om de werking van de nieren te controleren. Totdat er meer duidelijkheid zou zijn, moest onze zoon preventief aan de antibiotica om te voorkomen dat hij een urineweginfectie zou krijgen. Mocht het tot een operatie komen, dan was het moeilijker om aangedaan weefsel te behandelen.

Opluchting verdwenen

De opluchting van een maand geleden, toen de echobeelden wel een gezond nierbekken lieten zien, was helemaal verdwenen. Volgens de kinderarts had het ‘centrifuge-effect’ van de bevalling waarschijnlijk gezorgd voor een vertekend beeld tijdens die eerste echo. Wel of geen centrifuge-effect, ik zag het kleine ventje al liggen. Op de operatietafel. Omringd door OK-personeel met een grote lamp boven zijn lijfje. Om over het herstelproces nog maar te zwijgen. Dit was niet hoe ik mijn bevallingsverlof had voorgesteld. Echo-onderzoek, telefonische consulten, mijn kind aan de antibiotica, een renografie in het verschiet en dan vooral alle doemscenario’s die zich in mijn gedachten afspeelden… Van de roze wolk kreeg ik maar weinig mee.

@Anouk_Schrijft

 



Er is 1 reactie geplaatst

Kim Schreuders | 8 januari 2021

Wat herkenbaar......


Laat een reactie achter

Uw naam wordt vermeld op de website bij uw reactie. Uw e-mailadres wordt niet op de website getoond en is enkel bekend bij de redactie. ZorgkaartNederland respecteert uw privacy.
Met het inzenden van een reactie geeft u aan akkoord te gaan met de gedragcodes.