Naar de navigatie Naar de inhoud

Van sondevoeding naar kroketten: een uitdaging

Geplaatst op 20 november 2018 door - 1717 keer bekeken

Foto Van sondevoeding naar kroketten: een uitdaging

Na twee weken sondevoeding mag eindelijk de slang uit mijn neus. Tenminste als het me lukt om goed te eten. En daar heeft de diëtist uitdagende ideeën over.

“Ik weet niet wat je normaliter nodig hebt, maar ik weet wel wat je nu nodig hebt. En dat is dit”, vertelt de diëtist. Ze geeft mij een folder ‘Eiwit- en energieverrijkt dieet’. “Hier kun je allemaal uit kiezen.” Ik staar naar de lijst tussendoortjes en menu-opties. “Hoeveel dan?” “Drie maaltijden en drie tussendoortjes op een dag. Als blijkt dat je dat allemaal kunt eten, gaat je sonde eruit.”

Op naar 4000 kcal

“Moet ik zóveel eten? Normaal eet ik ’s ochtends en ’s middags twee tot drie boterhammen of een salade en ’s avonds een warme maaltijd. Tussendoor is het meestal fruit. En nu krijg ik én 2000 kcal via de sonde binnen én ik moet 2000 kcal opeten? Daar kom ik kilo’s van aan. Is dit een wie-kan-het-meest-eten-challenge ofzo?” zeg ik gefrustreerd tegen vriendlief. “Doe nou maar gewoon, des te eerder je van die slang af bent”, sust hij. “Grr, hoezo ik heb dit allemaal nu nodig.”

Nu nog naar binnen krijgen

Middagmaal is aangebroken. Ik neus in het menu: zalm vind ik lekker. Broccoli ook. En hmm, doe ook maar gebakken aardappeltjes. Als toetje neem ik een eiwitverrijkt ijsje. Overal eet ik de helft van op. Ik ben apetrots. Tijd voor een tussendoortje. “Kroket liefje?” stelt mijn vriend voor.
Ook bij de tweede maaltijd die dag kies ik een compleet dieet-verantwoorde maaltijd. Broodjes met soja-balletjes – die ik vervolgens niet door kan slikken vanwege de dikke sonde in mijn keel-, kom soep en smoothie. En als tussendoortje? Nootjes.
De volgende ochtend kies ik weer braaf uit de speciale menukaart, namelijk havermoutpap met suiker voor de extra energie en thee. De rest kan mij gestolen worden, want ik zit nog vol van gisteren.

Eerlijk invullen

Exact om elf uur stapt mijn vriend binnen voor zijn dagelijkse bezoek. “Heb je goed gegeten?” Ook hij bekommert zich om de ziekenhuisadviezen. Hij pakt het stapeltje bonnetjes en vinkt af of ik alles heb opgegeten, voor de helft of niets. “Nee, wel eerlijk zijn”, grinnikt hij naar mij. ’s Middags komt de diëtist weer kijken. Ze bladert alle maaltijdbonnetjes door. “Je hebt goed je best gedaan, hij mag eruit”. Ik juich. “Maar ik ga wel ‘normaal’ eten hoor”, fluister ik vriendlief toe.

Soms moet je ook gewoon slim zijn.



Er zijn nog geen reacties. Laat een reactie achter

Nog geen reacties geplaatst


Laat een reactie achter

Uw naam wordt vermeld op de website bij uw reactie. Uw e-mailadres wordt niet op de website getoond en is enkel bekend bij de redactie. ZorgkaartNederland respecteert uw privacy.
Met het inzenden van een reactie geeft u aan akkoord te gaan met de gedragcodes.