Naar de navigatie Naar de inhoud

Blogs over Hygiëne in de zorg

Lees en discussieer mee over patiëntervaringen en kwaliteit van de zorg

2 artikelen

Blog Mantelzorgers meer dan een appendix

Mantelzorgers meer dan een appendix

16 juni 2016 Johan Carbo

Graag bracht ik deze week aan de verpleegzorg de uitgebreide complimenten over van de mondhygiëniste van mijn echtgenote. Het kon niet anders of er was in het verpleeghuis ruime aandacht besteed aan het dagelijkse tandenpoetsen. ‘Blijf haar gebit in de gaten houden’, was het steeds, de medici bleven het zeggen, ‘want ontstekingen zijn bij mensen met een hersenaandoening funest’. Complimenten dus voor de gebitsverzorging in het verpleeghuis. Zoals dat ook een schouderklopje verdiende (en glunderen oogstte) door met een ander matras een begin van doorliggen bij Ellen aan te pakken. Jammer dat het luchtkussen niet op twee personen is berekend. Het ontlokte bij Ellen de opmerking dat ze het leven met het nieuwe matras ineens ‘niet zo spannend’ meer vond. Onderschat mijn dementerende liefste niet! Ze kan nog altijd heel snedig uit de hoek komen.

Blog Verzorgers in de verpleeghuizen, sta op!

Verzorgers in de verpleeghuizen, sta op!

9 juni 2016 Johan Carbo

Afgelopen zondag haalde ik mijn vrouw om half elf ’s morgens in het verpleeghuis op voor naar huis. Ze zou er tot half acht ’s avonds blijven. Ik maakte met de verzorgers de afspraak dat ik alleen even om half vier ’s middags zou terugkomen voor een verschoning. Hetgeen ook gebeurde. De incontinentiemat werd losgemaakt en weer net zo ‘dichtgeklapt’. Niet nodig nog, niet te nat nog, het kon nog wel even voort. Dit echoot nog steeds na. Ik voelde me geroepen dinsdag met deze ervaring te beginnen tijdens mijn toespraak op het congres van psychologen in de ouderenzorg. Ik zei tegen de zaal, me nog altijd een vulkaan vol pijn te voelen. En daar is geen woord van overdreven. Van half 11 ’s morgens tot half acht ’s avonds één en dezelfde mat? Nieuw beleid. Kostenbesparing. Er moest op het incontinentiemateriaal bezuinigd worden. Dagelijks werd er te veel gebruikt. De zorgcalculators hadden hun slag weer geslagen. Konden wij onverrichter zake terug naar huis? Oh ja? En als mevrouw de voorzitter van de Raad van Bestuur gelijk een Linda de Mol haar broekje nat giechelde, liet zij het dan ook maar gewoon opdrogen? Geen verschoning? Geen sprake van natuurlijk. Het was bovendien 25 graden. Het was broeierig. Hygiëne! Waren ze nou helemaal van god los. Er bestond nog zoiets als het handhaven van ons beschavingsniveau.

Filters