Blogs van Marianne van de Water over Chronisch ziek
Lees en discussieer mee over patiëntervaringen en kwaliteit van de zorg
6 artikelen
Dagje Boshuis
20 mei 2019 Marianne van de Water
Uitnodigend is het gras, zo pas gemaaid. De wind ruist door de bomen, tussen de buien door is de temperatuur goed en de hemel blauw. Ik zet mijn fiets tegen de strak in de groene verf staande houten garage. Dan zet ik het buitenboeket in de vaas, solidago, vrouwenmantel, dille en prachtige blauwe delphinium. Hier word ik zo blij van.
Deuren maar liever dicht
31 juli 2018 Marianne van de Water
Soezelig en net wakker aan het worden lig ik op de AOA. Na 14 dagen doodziek thuis ben ik hier per ambulance terechtgekomen. Kan ik ook weer afvinken als meegemaakt. Met als start een infuus voel ik me al weer heel wat.
Eenzame opsluiting
19 juni 2018 Marianne van de Water
De deur staat open. De hond ligt aan mijn voeten. Op de achtergrond klinken heerlijke meerstemmige zeemansgezangen in het echt gezongen. De Defqon-dreun voel ik in de verte. De kerkklok geeft aan dat het bijna vijf uur is.
Stoer en kwetsbaar
5 juni 2018 Marianne van de Water
Iemand noemde mij laatst stoer en kwetsbaar. Een mooie combinatie. Als je het vertaald naar stoffen: leer en kant. Om het maar even te voelen en voor je te zien. Ook dat is een mooie combinatie.
Ik zie het aan haar loopje
23 maart 2018 Marianne van de Water
Is dit het antwoord? Ik realiseer me zo net het volgende. Een jaar geleden in het ziekenhuis, 10 dagen contactloos. Ik, die altijd mensen met elkaar in contact bracht. Helemaal afgesloten. Helemaal niets. En daar heb ik me ook zo naar gedragen. Geen tv, geen radio, geen laptop, niks.
Het plasje van meneer Eijsma
22 maart 2018 Marianne van de Water
De gang in een ziekenhuis is een wonderlijk fenomeen. En geen gang is hetzelfde. Ik spreek uit ervaring, want een jaar ervoor lag ik in een kamer op de gang van de MDL-afdeling in het Spaarne Gasthuis Zuid.
Filters