Naar de navigatie Naar de inhoud

Dure medicijnen: laat u informeren

Geplaatst op 5 oktober 2015 door - 3343 keer bekeken

Foto Dure medicijnen: laat u informeren

Door verbeterde medicijnen en behandelingen zijn ziektes soms niet meer dodelijk, maar een chronische aandoening geworden. Ook als een operatie geen zin meer heeft, kunnen medicijnen vaak een ziekte onder controle houden. Deze verbeterde, dus nieuwe, geneesmiddelen zijn wel vaak erg duur.

Twee soorten dure geneesmiddelen

Er zijn twee soorten heel dure geneesmiddelen: weesgeneesmiddelen en gangbare geneesmiddelen, meestal voor de behandeling van kanker. Weesgeneesmiddelen zijn medicijnen tegen heel zeldzame ziekten, bijvoorbeeld de ziekten van Pompe, Fabry en Gaucher. Die middelen kosten per patiënt per jaar honderdduizenden euro's. Alle patiënten met zo'n zeldzame ziekte worden in één ziekenhuis behandeld. Van elke nieuwe patiënt die in dat ziekenhuis komt, krijgt het ziekenhuis de kosten van de behandeling helemaal vergoed. Maar er zijn niet veel patiënten met zeldzame ziektes. Er zijn wel veel meer patiënten – meestal kankerpatiënten − die in aanmerking komen voor de meer gangbare dure geneesmiddelen. Die dure geneesmiddelen kosten tienduizenden euro's per jaar en worden betaald uit een budget, dat het ziekenhuis van tevoren afspreekt met de zorgverzekeraar. Probleem is dat geen enkel ziekenhuis van tevoren precies weet hoeveel patiënten die dure middelen nodig hebben.

Hoe komt het dat die medicijnen zo duur zijn?

Uit onderzoek blijkt dat 80 procent van de algemene ziekenhuizen te weinig geld heeft voor dure medicijnen. Het komt daarom regelmatig voor dat een ziekenhuis ervoor kiest om een bepaald medicijn dan maar niet voor te schrijven.

Als we kijken naar de kosten voor kankermedicijnen, dan kunnen we in een rapport van KWF Kankerbestrijding uit 2014 lezen dat de kosten gestegen zijn van €376 miljoen in 2011 naar €675 miljoen in 2014. Dat is een stijging van 44% in drie jaar. Een deel van de verklaring is dat het aantal kankerpatiënten de afgelopen jaren gestegen is. Om nog even in de cijfers te blijven: in 2005 werden 81.000 Nederlanders gediagnosticeerd met kanker, in 2014 waren dat er 104.000, en naar verwachting zijn het er 123.000 in 2020. Een tweede verklaring van de stijging van de kosten is de ontwikkeling van nieuwe kankermedicijnen, en het feit dat de farmaceutische industrie (die de medicijnen ontwikkelt) erg veel geld voor deze medicijnen vraagt. Eén van die nieuwe medicijnen is bijvoorbeeld immunotherapie, een erg duur medicijn. Verder worden deze nieuwe medicijnen vaak toegevoegd aan de al bestaande behandelingen, waardoor het dus al met al erg duur wordt.

Hoe komen de ziekenhuizen aan de medicijnen?

In Nederland is het zo geregeld dat ziekenhuizen zelf de medicijnen moeten inkopen bij de fabrikant. Daarvoor moeten ze dus goed onderhandelen met de fabrikanten, die erg veel macht hebben. Als er bijvoorbeeld geen alternatief is voor een duur medicijn kan de fabrikant de prijs hoog houden. En als de fabrikant de prijs niet wil verlagen, moet het ziekenhuis beslissen of het toch akkoord gaat met de dure prijs of dat het besluit om het niet te kopen, en het dus die behandeling niet kan aanbieden aan de patiënt.

Zoals de situatie nu is, weet een patiënt vaak niet altijd welke behandeling er in welk ziekenhuis voor hem beschikbaar is. Het komt voor dat in sommige ziekenhuizen bepaalde medicijnen niet worden  voorgeschreven vanwege de hoge kosten, terwijl de patiënt in dat ziekenhuis op dat moment die medicijnen wel degelijk nodig heeft.

Hoe moet het kostenprobleem opgelost worden?

KWF Kankerbestrijding vindt dat er meer openheid moet komen over de prijzen van geneesmiddelen en waar welke behandeling te krijgen is. Er zou daarom een apart budget voor dure geneesmiddelen moeten komen. En de artsen moeten de medicijnen op de juiste manier en volgens de richtlijnen voorschrijven.

Ook moet de prijs van de medicijnen flink worden verlaagd. De KWF raadt de ziekenhuizen aan om eens goed te gaan kijken naar alle onderdelen van het inkoop- en vergoedingsproces. Ziekenhuizen kunnen bijvoorbeeld meer gaan samenwerken, om daarmee te proberen de inkoop van dure medicatie meer centraal te regelen. Dat kan bijvoorbeeld door de kankerzorg meer te concentreren: in plaats van veel centra in het land voor kankerzorg, komt er gespecialiseerde zorg in ziekenhuizen op een aantal plekken in het land. Die ziekenhuizen staan dan samen sterker in de onderhandeling met de fabrikanten, en dat kan positief uitpakken op hun budget.

Een andere oplossing is om op zoek te gaan naar goedkopere alternatieven met gelijkwaardige werking voor de dure medicijnen, de zogenaamde biosimilars. De Initiatiefgroep Biosimilars heeft berekend dat, zodra er alternatieve middelen op de markt komen, de prijzen dalen. Dat komt omdat de prijzen van biosimilars 40 tot 70 procent lager liggen. Als reactie daarop verlagen de geneesmiddelenmakers de prijs van het originele product soms flink.

Wat kunt u als patiënt doen?

U heeft natuurlijk helemaal geen tijd voor jarenlange discussies over dit onderwerp. Bovendien wilt u het vertrouwen hebben dat uw artsen u de juiste geneesmiddelen voorschrijven. Als patiënt legt u toch uw lot in handen van de zorg. Oriënteer u als patiënt daarom op wat mogelijk is en stel vragen aan uw behandelaar over de behandelmogelijkheden die er nu zijn. Zeker als u “nee” te horen krijgt, is het zaak om te vragen naar bijvoorbeeld goedkopere alternatieven. Dat kan zijn in het ziekenhuis waar u behandeld wordt of wellicht in een ziekenhuis elders in het land. U mag zeker om die openheid van de arts vragen.

Dit artikel is geschreven door IQ healthcare in opdracht van ZorgkaartNederland.



Er zijn 2 reacties geplaatst

Lasnor | 13 februari 2016

Medicijnen duur!! Reden dat ontstond anno 2006 waarin de constructieve Corrupte zorgverzekering het duistere licht aanschouwde waarin werd verkondigd dat het goedkoper zou worden door de marktwerking . Politiek vertaald heet het duurder.
Als ik de markt bekijk, dan springen de apothekers er goed uit, daar werk namelijk het volgende, in het verleden behaalde resultaten werken door in onze toekomst.
Met een apotheker had ik een gesprek hij wilde meer inkomsten genereren maar de verzekeraars zaten hem dwars, Hij heeft een oplossing gevonden en dat is bij het verstrekken van een nieuw receptuur ontvangt de verzekerde een deel van het gevraagde een dag er na de rest waarvan dus 2 maal zijn terhandstelling kosten en dat genereert lekker. Verzekeraar met bewijs erop geattendeerd helaas liever lui dan moe, dus geen enkele reactie.

Rem | 25 november 2015

Laat de verzekeraars samen de medicijnen inkopen!
Maar dan wel wettelijk vastgelegd, dat er geen concessies worden gedaan aan de kwaliteit, kwantiteit en continuïteit.


Laat een reactie achter

Website banner "Samen beslissen"