Buikervaringen

Suzanne schreef dit blog als columnist bij Prikkelbare Darm Syndroom Belangenvereniging, waar dit blog ook online staat:

"Een collega-auteur plaatste een mooi bericht op Facebook. Het ging over haar psychiatrische ziekte, manische depressie. Ze schreef dat ze voor haar gevoel bij iedere ontmoeting 0-3 achterstond, maar dat als ze open en eerlijk was, de mensen haar beter begrepen en ze de achterstand kon inhalen. Het zette mij aan het denken. Geldt dat ook voor andere ziekten of aandoeningen? Kun je begrip oogsten door voorlichting en openheid?

Verbinding tussen brein en buik

Het berichtje van Cornélie (want zo heet ze) kwam weer bovendrijven in mijn hoofd toen ik een congres bezocht over de verbinding tussen darmen, darmbacteriën en brein. Daar werd de vraag gesteld: Is depressie op te lossen door goede zorg voor de darmen, bijvoorbeeld met de juiste voeding en probiotica? De darmbacteriën hebben namelijk invloed op de hersengezondheid.

Toen dacht ik meteen aan een artikel dat ik ooit had gelezen over de verandering van de structuur van het brein bij PDS-patiënten - sommige van hen hebben last van depressieve klachten. We weten nu dat de darmen en het brein vanaf de geboorte met elkaar communiceren en dat alle prikkels die in je leven binnenkomen, worden opgeslagen. We weten ook dat mensen met een prikkelbare darm signalen veel heftiger binnenkrijgen dan mensen zonder prikkelbare darm en dat ze dus echt pijn ervaren.

Ik luister naar mijn buikgevoel

Toch merk ik dat PDS door sommigen nog steeds wordt afgedaan als aanstellerij. Dat is jammer. Tijdens een scopie-onderzoek vertelde mijn MDL-arts mij dat mijn darm wel heel heftig reageerde toen ze een ballonnetje opblies om de darm goed te kunnen onderzoeken.

Ik was het eigenlijk al vergeten, die prikkelbare darm van mij. Ik ben het gewend en kan ermee omgaan. Ik kan de pijn meestal snel wegkrijgen, omdat ik luister naar mijn buikgevoelens, mijn 'gut feelings'. Ik filter alles wat binnenkomt en houd dan echt mijn zuivere buikgevoel over.

Toch blijft mijn darm blijkbaar dingen ‘onthouden’. Want tijdens die scopie had ik echt niet het idee dat ik gestrest was. Integendeel, voor mijn gevoel was ik heel ontspannen. Maar die reactie van mijn darm, tja, die was er wel degelijk.

Open en eerlijk

Zo zie je maar, ons lichaam zit ingewikkeld in elkaar. Daarom vind ik het zo goed dat er mensen zijn zoals Cornélie die strijden voor een ‘onbegrepen’ ziekte of aandoening. Mijn darmen hebben tijdens mijn leven veel te verwerken gehad: kanker, ontstekingen, operaties, veel antibiotica, stress, noem maar op. En het doet er niet toe welk label je erop plakt. Ik ken mensen met een heftig darmkankerverleden zonder darmklachten en ik ken mensen zonder ‘officiële’ darmziekte met heftige darmklachten.

Wat er wel toe doet is dat er mensen opstaan die open en eerlijk voorlichting geven. Anderen voelen zich dan begrepen en kunnen hun klachten veel beter plaatsen, veel beter ontspannen en vervolgens kiezen of ze erin berusten of er juist iets mee willen doen.

Mijn keuze ligt in het midden: soms kan ik het oplossen en soms ook niet, dan laat ik het los. Maar nooit zal ik iets afdoen als aanstellerij. Dat zal ongetwijfeld komen door al die verschillende buikervaringen."

Lees hier alles over het Prikkelbare Darm Syndroom >

Lees hier hoe mensen met PDS zorgaanbieders waarderen >