Zijn dokters bang om beoordeeld te worden?

De Overheid en de NZA hebben het zorgstelsel in Nederland opgezadeld met een onbegrijpelijk en funest financieringssysteem, dat volkomen disfunctioneert. Als dokter moet je dat maar uit kunnen leggen aan de patiënt.

Financiële gezondheid voorop

Niet de gezondheid van de patiënt wordt als eerste gecontroleerd als hij of zij ziekenhuis binnenkomt. Nee, eerst wordt zijn financiële gezondheid doorgelicht: wat voor verzekering heeft de patiënt. Een budgetpolis? Dan is de vraag of de patiënt wel behandeld kan worden. Als je als patiënt met een budgetpolis het verkeerde ziekenhuis ingaat, loop je het risico een groot deel zelf te moeten betalen. Of de dokter wordt niet betaald of de onderverzekerde patiënt blijft met enorme schulden achter. Is dit de financiële innovatie die we met marktwerking wilden?

Wees middelmatig

Er worden contracten opgesteld tussen verzekeraars en zorgverleners waar de Sovjets in de tijd van de geleide economie jaloers op waren geweest. Overproductie wordt ontmoedigd. Als het budget vol is, moet je wachten tot het volgende jaar of naar een dokter van tweede keus gaan. Of de dokter moet voor niets werken. Dat laatste ontdekt de dokter pas enige tijd later. En de patiënt? Die ziet in het slechtste geval zijn eigen risico naar de zorgverzekeraar gaan. Kortom, je moet als dokter zorgen dat je middelmatig bent. Het liefst moet je niet teveel patiënten behandelen, want dat wordt niet gewaardeerd.

Door deze Stalinistische marktwerking gaan dokters niet hun best doen meer patiënten te behandelen en zo nog beter worden in hun specialisme. Wachtlijsten blijven zo ook in leven. Patiënten laten zich leiden door een centraal gestuurde artskeuze. Niet per se de beste arts, maar de arts met het beste contract bij de zorgverzekeraar.

Transparante kwaliteitsbeoordeling

Mijn advies: maak het eenvoudig. De patiënt gaat naar een dokter, die stuurt een rekening en die wordt betaald door de verzekeraar. Natuurlijk moet dit een goede dokter zijn. Maar we hebben toch niet voor niets een doorverwijssysteem? De huisarts kan zijn patiënt doorverwijzen naar een specialist die past bij de aandoening en de patiënt. De kwaliteit wordt bewaakt door de inspectie Volksgezondheid. ‘Ja’, hoor ik u denken, ‘al die artsen zijn vriendjes van elkaar, die houden elkaar de hand boven het hoofd.’ Gelukkig hebben we ook de digitale gemeenschap. Patiënten blijken heel goed hun ervaringen online te uiten. Wie kijkt er niet naar de reviews als hij een reis of restaurant boekt, een auto of tv koopt? En, als het hen om onze eigen gezondheid gaat, zou dat niet werken. Laten we stimuleren dat initiatieven als Zorgkaart Nederland worden gebruikt. Dan hebben we een echt transparante kwaliteitsbeoordeling. Want dokters zijn niet bang om te worden beoordeeld. Dokters zijn bang voor bureaucratie.

Dick van Gerwen