De tandarts weet meer over mijn gezondheid dan ik

Heb je dit vaker gehad?

Ik moest even nadenken. Heb ik dit vaker gehad? Ik had nog nooit bij een zuchtje wind pijn gehad. Dus dat gaf ik dan maar als antwoord. De tandarts vervolgt zijn onderzoek en bekijkt mijn gebit. Het ziet er verder – op wat tandsteen na – goed uit. Tijdens de behandeling blijf ik nadenken over zijn vraag. Had ik misschien meer moeten vertellen? Dat ik altijd al gevoelige tanden heb gehad? Ik besluit dit toch maar even te melden, maar het was niet nodig want die conclusie had hij inmiddels al getrokken. Gelukkig.

Wat staat er in mijn dossier?

De arts brengt een tijdelijk laagje aan op mijn kies tegen de gevoeligheid en ik krijg een smeersel mee dat ik ’s avonds voor het slapengaan op de tand moet smeren. Hij maakt vervolgens nog foto’s, om te controleren of mijn tandwortels in orde zijn. Dan verlaten hij en de assistente even de kamer. Ineens schiet me te binnen dat ik jaren geleden een onderzoekje heb gehad om te kijken of een bacterie mijn gevoelige tanden veroorzaakte. Dat was toen niet het geval. Had ik dit ook moeten melden? Dit had hij ook in mijn dossier kunnen lezen, toch… Toch?

Dossier over mijn gezondheid niet toegankelijk

De tandarts komt terug, en neemt uitgebreid de tijd om samen met mij naar de foto’s te kijken. Zo zien mijn tanden er dus van binnen uit! Heel interessant, en alles is gelukkig zoals het hoort. Maar nog even over dat dossier... Ik heb eigenlijk geen idee wat daar allemaal in staat. Over mij, mijn gezondheid. Dat is eigenlijk best wel gek, want het gaat over mij. Hoe kan het dat een arts deze informatie wel heeft, en ik niet? Ik ga naar huis en besluit om voortaan zelf meer dingen bij te gaan houden over mijn gezondheid. Ik maak een notitie in mijn telefoon over mijn bezoek aan de tandarts van vandaag. En zet er ook maar gelijk die verkoudheid van een week geleden in. Het begin is gemaakt!

Ik wil een veilige persoonlijke gezondheidsomgeving

Ik werkte net bij Patientenfederatie Nederland toen de e-healthweek van start ging. E-health – ook wel digitale zorg genoemd – bevat allerlei online toepassingen in de zorg. Denk aan contact met de arts via een app, uitslagen krijgen via de e-mail of alle gezondheidsinformatie gebundeld in een persoonlijke gezondheidsomgeving. Dat laatste is precies waar ik ook behoefte aan heb! Gewoon één veilige omgeving waar ik alle dingen kwijt kan over mijn gezondheid. Klachten, bezoekjes aan een arts of specialist, maar bijvoorbeeld ook mijn bloeddruk die ik elke maand zelf meet en de data waarop ik verkouden ben. Je zou je bijna af gaan vragen wanneer zo’n persoonlijk digitaal dossier de normaalste zaak van de wereld wordt, gezien het digitale tijdperk waarin we leven. De Patientenfederatie pleit hier in ieder geval voor, en zet de voorwaarden van zo’n veilige omgeving op een rij met het project MedMij. Als je daar meer over wilt weten, kun je een kijkje nemen op de website http://www.medmij.nl/

De regie terug bij mij

In de loop van 2017 worden de spelregels rondom het veilig en betrouwbaar uitwisselen en gebruiken van gegevens bekend. En weten we dus ook welke apps dit op een goede manier doen. Ik ben heel erg benieuwd! Ik wil in ieder geval de regie weer terug. Inzage en inspraak in waar mijn gezondheidsgegevens worden opgeslagen, wie er toegang tot heeft, en ik wil er zelf dingen aan kunnen toevoegen en misschien zelfs wel kunnen verwijderen. Zodat de arts net zoveel, maar zeker niet meer weet over mijn eigen gezondheid dan ik.

Heb jij ook behoefte aan een persoonlijke gezondheidsomgeving? Wat zijn jouw wensen hiervoor? Ik hoor het graag!