Dubbele excuses voor onduidelijkheid

Zittend op de bank was het makkelijker om te achterhalen bij welke kinderarts we hadden moeten zijn dan dwalend door de uitgestrekte gangen van het ziekenhuis.

Nadat ik aan de secretaresse had uitgelegd dat mijn zoon gisteren een echo van zijn nieren had gehad en mijn verloskundige een week eerder met een van de kinderartsen had afgesproken dat we voorafgaand of na afloop van de echo langs konden komen voor uitleg, zette zij me in de wacht om overleg te plegen. Ook deze secretaresse kon niet achterhalen bij wie we hadden moeten zijn, maar ze was zeer behulpzaam om me verder te helpen. Weer terug aan de lijn beloofde ze dat de kinderarts die ze had gesproken mij vandaag terug zou bellen.

Uitgebreide excuses
Binnen een half uur belde de kinderarts persoonlijk terug. Allereerst bood hij uitgebreid zijn excuses aan voor de onduidelijkheid. Ook al wist hij niets van onze afspraak, zo had ons bezoek natuurlijk niet moeten gaan. Hij had inmiddels de beelden van de echo bekeken en de nier die eerst nog verwijd bleek, zag er nu normaal uit. Goed nieuws dus. Voorlopig geen preventieve antibioticakuur voor onze zoon, maar over een maand een nieuwe echo. Opgelucht hing ik de telefoon op.

Onofficiële afspraak
Amper een uur later rinkelde de telefoon opnieuw. De kinderarts, maar nu een andere. ‘Ik bel omdat ik jullie gisteren heb gemist op de poli. Jullie zouden toch langskomen vanwege de echo?’ Het was duidelijk dat de twee collega-kinderartsen elkaar nog niet hadden gesproken, dus ik vertelde in het kort hoe het gister was gegaan en dat ik inmiddels een collega had gesproken omdat we niet wisten bij wie we moesten zijn. ‘Dat komt omdat de afspraak niet officieel was, ik zou hem even tussendoor doen.’ Ook hij bood excuses aan en benadrukte nog maar eens dat de nier er goed uitzag.

Opgelucht en verward
Wederom opgelucht en tegelijkertijd enigszins verward hing ik de telefoon op. Hoe kan het toch dat in een ziekenhuis directe collega’s zo langs elkaar heen werken? Zelfs als het om ‘onofficiële afspraken’ gaat is het toch een kleine moeite om het secretariaat daar even van op de hoogte te brengen? In de dagelijkse drukte van een ziekenhuis blijkbaar niet.


@Anouk_Schrijft