Komt gegeven informatie ook binnen?

Handoperatie

Een paar dagen voor een handoperatie in dagbehandeling sprak ik telefonisch de arts die me zou opereren. Ze legde globaal uit wat ze ging doen. Preciezer kon niet, omdat ze tijdens de operatie misschien iets anders aan zou treffen dan op de MRI (die een jaar oud was). Dat begreep ik. Ik zou een verdoving in de oksel krijgen en volledig bij kennis zijn. Ik vroeg of ik foto’s mocht maken. Ja, dat kon door iemand op de OK. Na dat prettige gesprek ging ik vol vertrouwen naar het ziekenhuis. Eindelijk een arts met wie ik goed kon communiceren!

Wat was er gebeurd?

Op de operatiedag ging ik naar de OK, terwijl ik al een rustgevend tabletje op had. Na de prik in de oksel was de arm verdoofd. Ik herinner me dat ik van bed op operatietafel klom, twee uur later werd ik wakker op de uitslaapkamer. Wat was er gebeurd? Waarom was ik niet bij kennis gebleven? Waarom had ik een gipsspalk met een enorm pak verband in plaats van het drukverband voor 24 uur, zoals me was verteld? Waren er foto’s gemaakt? Ik voelde me erg onprettig bij deze verrassingen. Ik kreeg een afspraak mee om een week later terug te komen om het gips eraf te laten halen. Ik wist vaag dat de chirurg langs was geweest, maar ik had geen idee wat ze had gezegd. Wat zou ze hebben gevonden en waarom zo’n spalk?

Nagevraagd

Thuis bleek de spalk met verband erg onhandig, ik was er ook niet op voorbereid. Ik kon er geen enkele trui overheen krijgen. Ik leende een vest van een vriendin met een veel grotere maat. Ik douchte niet, omdat op de meegegeven kaart stond, dat het gips was en dat het niet nat mocht worden. Omdat ik graag wilde weten wat er nu was gedaan bij de operatie, waarom ik die spalk had en waarom ik uiteindelijk de hele operatie had geslapen, besloot ik een dag na de operatie een mail met deze vragen te sturen aan de poli met verzoek deze aan de chirurg te sturen. Ze mailde terug met heldere uitleg, twee röntgenfoto’s van tijdens de operatie en de melding dat ze me dat allemaal in het ziekenhuis al had verteld. De spalk bleek tegen de pijn te zijn en mocht er na twee dagen af als ik niet veel pijn had. Dat heb ik meteen gedaan. Ik kon mijn eigen kleren weer aan.

Geheugen weg door slaapmiddel

De vraag over de anesthesie kon en wilde de chirurg niet beantwoorden. Daarom belde ik drie dagen na de operatie naar de anesthesist. Zij antwoordde me heel vriendelijk en vertelde ook dat ze het me allemaal had verteld, maar dat het middel dat me in slaap bracht, maakte dat ik mijn geheugen van vlak daarvoor kwijt was. Ze vertelde het me dus terwijl ze wist dat ik het niet meer zou weten...

Zet het even op papier

Ik bedankte haar hartelijk en bedacht dat het wel heel duidelijk was. Zenden van informatie zonder te checken of die overkomt is verspilde moeite. Wat te doen? Van de verpleging krijg je een kaart mee met info over onder andere wondbehandeling en wanneer je contact op moet nemen. Artsen kunnen op diezelfde kaart ook een paar zinnen schrijven over de behandeling die ze hebben toegepast en een contactmogelijkheid voor als je vragen hebt. Dit is zo simpel te realiseren en zoveel prettiger. Door heldere informatie ben je beslist minder ongerust en onzeker. Dat bevordert de genezing en is goed voor de arts-patiëntrelatie.  

Noks Nauta