Stoer en kwetsbaar

Ja ook. Maar vertel ik ook de rest? Vertel ik dat ik vanmiddag de hele middag op de dagverpleging ben voor mijn medicatie in het ziekenhuis?

Ik ga wel stoer op stap. Expres. Het valt me op dat er in ziekenhuizen zoveel ongezellig geklede mensen zijn. Dat doe ik dus graag anders. Is dat 'fake it till you make it?' Anyway, ik heb een supervrouwelijke pencilskirt aan, met flitsende oranje rits tot onderaan toe aan de achterkant. Een soort pièce de résistance. Aan de voorkant is het een superklassieke keurige rok... Natuurlijk gecompleteerd met hakken. Een zachtgroene satijnen top, gelakte nagels, gestifte lippen en een bescheiden make up.

Stoer, want ik ga ervoor!

Kwetsbaar is wel dat ik voor de 2e keer mijn medicatie per infuus toegediend krijg. Dat is different koek. Zeker als je langs de zijlijn de voorbereidingen hoort bij noodgevallen. Inclusief adrenaline. Alsof ik dat al niet genoeg heb.

De eerste keer was ik dan ook best zenuwachtig. Wat staat me te wachten? Helaas was er geen verpleegkundige over die middag om naast me op mijn bed mijn hand vast te houden. Ik moest het zelf doen c.q. ondergaan. Regelmatig komt ze even kijken. Superlief. En natuurlijk ging het prima. Maar wel spannend. Ook vandaag. Maar vandaag op de dagbehandeling. Zo kom ik nog eens ergens, dacht ik stoer.

Ik doe stoer en voel me kwetsbaar.