Uit welke deur komt de dokter?

Onzeker in de wachtkamer

Het wachten in een wachtkamer is nooit fijn. Je bent er niet voor niets. Je komt omdat je een klacht hebt of omdat je bang bent dat je iets hebt dat nagekeken moet worden. Je bent onzeker over wat er aan de hand is en soms ook angstig.

Behalve die onzekerheid en angst, vind ik het zelf ook erg vervelend dat ik niet precies weet wat ik kan verwachten als ik ga zitten. De assistent zegt na je aanmelding: “Gaat u maar zitten in de wachtkamer”.

En dan? Dat geldt vooral als je niet alleen een bezoek aan een dokter brengt maar ook nog onderzoeken bij anderen krijgt. En ik word nog eens extra onzeker als ik in een wachtkamer ga zitten waar vele deuren op uitkomen. Want waar vandaan word ik geroepen en hoor ik mijn naam dan wel?
 

Niet fulltime patiënt

In eerste instantie wordt mijn onzekerheid gevoed door de onzekere duur van de wachttijd. Ik heb er heus begrip voor dat een dokter uitloopt op het schema. Maar ik vind het fijn als ik dat weet.
Nu hebben sommige poli’s een schuifje op de balie waar dat op staat.

Maar vaak vergaten de assistenten dat in te stellen. Als er displays zijn, zie je het vaak daarop staan. Maar dan moet je steeds op dat scherm kijken of jouw dokter achter loopt. Dokters lopen trouwens bijna nooit voor. Terwijl dat best zou kunnen toch?  

Het zou fijn zijn als assistenten bij het aanmelden aan de balie je standaard vertellen of de dokter min of meer op tijd is? Ik heb ook wel eens meegemaakt dat ze in de wachtkamer naar je toekomen om te vertellen dat de dokter uitloopt. Ik vind dat erg prettig. Er wordt rekening mee gehouden dat jij als patiënt ook een eigen leven hebt. Je bent niet fulltime patiënt. 


Tip van Noks: Vertel patiënten uit welke deur deze geroepen zal worden. De patiënt kan dan in de buurt van die deur gaan zitten en is erop voorbereid dat haar of zijn naam daar vandaan zal worden genoemd. 
 

Welke deur?

Dan het deurenverhaal. Bij veel wachtkamers op poliklinieken komen veel deuren uit en soms is de wachtkamer heel groot. Ook zijn er aparte gangetjes met kamers. Ik vind het soms totaal onoverzichtelijk.   

Ik heb gemerkt dat, als mijn naam wordt geroepen, ik die niet altijd meteen versta. Nu was ik ook een tijdje wat slechthorend, maar ik heb gemerkt dat veel mensen niet zo duidelijk praten. Er zijn ook namen die op de mijne lijken. Als men echt duidelijk en luid praat, klinkt het vervolgens meteen weer heel hard en dat vind ik ook erg vervelend.

Dan nog iets: Soms hoor ik mijn naam, ik kijk en dan is de zorgverlener al weer weg naar de spreekkamer en daar binnen. Maar dan weet ik niet welke kamer.

Bij sommige poli’s moet je bij verschillende mensen zijn. Bij de oogheelkunde krijg je vaak diverse onderzoeken voordat je bij de oogarts komt. Maar waar zit wie?  

Ik denk dat er simpele oplossingen zijn waarmee je veel patiënten in de wachtkamer een groot plezier zult doen.

Hoelang duurt de afspraak?

Bij het maken van de afspraak hoor ik graag hoeveel tijd de totale afspraak ongeveer in beslag gaat nemen. Er zijn poliklinieken waar dat al gebeurt en ik vind dat erg prettig. Zoals bij de oogarts, waar ik diverse onderzoeken na elkaar krijg, ik word gedruppeld etc. Dan weet ik dat ik minimaal een uur tot anderhalf uur bezig ben omdat ze dat bij de afspraak er al bij vertellen.  

Hierboven schreef ik al dat ik het op prijs zou stellen als ik bij de aanmelding aan de balie al meteen hoor of er een uitloop is. Zo nodig kan ik dan iemand bellen om de afspraak erna te verzetten.

Duidelijkheid is beter dan onzekerheid. 
 

Wat te doen?

Als patiënt kun je bijvoorbeeld via ZorgkaartNederland op zoek naar de best passende zorgverlener. Zie je dit soort ervaringen in de beoordeling staan en vind je dat belangrijk, maak dan een andere keuze.

Heb je zelf negatieve ervaringen in de wachtruimte, dan kun je dit in je waardering van de zorgverlener aangeven om anderen hierop attent te maken.

Nog beter is het om het ook ter plaatse te melden en/of bij de klachtenfunctionaris aan te kaarten. Meldingen (het hoeft niet als klacht) kunnen helpen om verbeteringen door te voeren.

Voor de polikliniek- en de zorgmedewerkers heb ik de volgende tips:

• Geef alle deuren een cijfer of een letter. Maak die goed leesbaar, ook op afstand.
• Vertel aan de patiënt bij het aanmelden uit welke deur deze geroepen zal worden. De patiënt kan dan in de buurt van die deur gaan zitten en is erop voorbereid dat haar of zijn naam daar vandaan zal worden genoemd. Geef, als de patiënt later nog naar iemand anders toe moet, wel aan vanuit welke deur dat dan zal zijn.
• Spreek de naam van de patiënt rustig en duidelijk uit, maar schreeuw niet. Blijf wachten tot de patiënt jou ziet en loop dan mee met de patiënt. Ga niet te snel uit het zicht van de patiënt. Zeker bij oudere mensen die minder snel lopen.
• Nog beter zou ik het vinden als de zorgverleners de patiënt ophalen in de wachtkamer. Meestal staat er een foto in het dossier. Dan hoeft de zorgverlener ook niet meer de naam van de patiënt op luide toon te roepen. Voor de privacy wel zo fijn. En als de patiënten toch al dichtbij de juiste deur zitten, kost dat ook geen extra tijd.

Ik weet het, er zijn overal mensen tekort. Maar deze kleine aanpassingen zijn volgens mij simpel uit te voeren. Ze kosten nauwelijks extra tijd. Het heeft alles te maken met je inleven in hoe de patiënt zich voelt. Patiënten zullen iets minder gespannen zijn en dat zal de relatie van patiënt en zorgverlener ten goede komen. Als zorgverlener voel je dat toch ook?

Wil je ook tips delen? Schrijf dan een waardering op ZorgkaartNederland